freud diye bir sey yoktur.

sen beni öpersen belki de ben fransız olurum
şehre inerim bir sinema yağmura çalar
otomobil icad olunur, zarifoğlu ölür
dünyadaki tüm zenciler kırk yaşından büyüktür.

-senegalliler dahil değil

sen beni öpersen belki de bulvarlar iltihablanır
çağdaş coğrafyalarda üretir cesetlerini siyaset bilimi
o vakit bir sufiyi darplarla gebertebilirsin
hayat bir yanıyla güzeldir canım, sen de güzelsin

-yoksa seni rahatsız mı ettim?

sen beni öpersen belki de aşkımız pratik karşılık bulur
ne ikna edici bir intihar girişimidir şimdi göz göze gelmek
elbette ata binmek gibidir seni sevmek sevgilim
elbette gayet rasyoneldir attan atlamak

-freud diye bir şey yoktur.

sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.

-haydi iç de çay koyayım.

ah muhsin ünlü

korkunun neye faydasi var?

 Su hayatta temel bi gercek varsa o da, dogrularin hepsini bilip uygulamaya gelince nutkumuzun tutulmasi hareketsiz kalmamizdir heralde. Bu da dogrulardan birisi. Celiskiler butunu zaten her sey. Bi cok sey kendi icinde zittini getiriyor. Getirmese de destekleyici orneklerle mutlaka biz bi seyler buluyoruz. Korkunun ecele faydasi olmadigini bile bile korkmaya devam etmek gibi. Sizin neye korkunuz var? Su an blogumun tek takipcisi ( tamamen reklam yapmadigim icin ) esmen e soruyorum senin neye korkun vardir daglarin kizi heidi?

Benim, bi yerimin kirilmasina var mesela, kolumun kirilmasi, kemiklerime bir sey olmasi, sanki hic iyi olmayacakmis gibi hissettim hep. Sanki hayatimdan uc ay azalicak gibi. Kirik kolla nasil yikanirim, nasil yururum, nasil top oynayanlara hasretle bakarim bunlarla desteklerim korkumu. Oysa sonra sunu farkettim atalarimiz SIR denen su kitabi okumuslar megerse. Nasil mi bak ne demisler bir de, korkutugun basa gelmesi diye bir sey var lugatta. Korktugumuz icin basa geliyordur zaten o diil mi. Evrene o yone enerji salarsan sen sonra da karsiligini gorursun elbette, kolunda kirilir kafanda kirilir. Cunku oncesinde zihnen ruhen buna hazirlanmissindir, gizli gizli o sonuca odaklanmissindir.

Hic kolum bacagim kafam kirilmadi. Ama korkularla yasamaktansa kirilmalarini yeglerdim. Aci itiraftir bu da.